การเผาไหม้แบบรีดักชั่น

อีกรูปแบบของการเผาไหม้ที่นักปั้นควรทำความรู้จักไว้ นั่นคือ การเผาแบบรีดักชั่น  (Reduction Firing) ซึ่งหมายถึง การเผาไหม้ไม่สมบูรณ์ เนื่องจากในเตาเผามีปริมาณออกซิเจนไม่เพียงพอที่จะทำปฏิกิริยากับเชื้อเพลิง ดังนั้นเมื่อเผาไหม้แล้วจึงมีคาร์บอนมอนอกไซด์เหลืออยู่ในเตา และเมื่อมีออกซิเจนในการเผาน้อย คาร์บอนจากเชื้อเพลิงจึงต้องดึงออกซิเจนจากโลหะออกไซด์ในเนื้อดินและน้ำเคลือบ ทำให้สีของชิ้นงานเป็นสีของออกไซด์ที่เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว เช่น เคลือบทองแดงก็จะได้สีแดงของคอปเปอร์ออกไซด์ เป็นต้น

การเผาไหม้แบบดักชั่นนี้มักใช้กับการเผาไฟสูงสำหรับเผาภาชนะสโตนแวร์และพอร์ซเลน หากใช้การเผาไฟต่ำจะทำให้เกิดผลเสียแก่เคลือบที่มีส่วนผสมของตะกั่ว นอกจากจะต้องการสีพิเศษสำหรับเคลือบที่ไม่มีตะกั่ว นอกจากนี้การเผาแบบรีดักชั่นจะมีควันมาก อาจทำให้เกิดไอพิษและควันพิษขึ้นได้ เตาเผาจึงควรอยู่ด้านนอกของตัวอาคารไกลจากห้องปั้นและมีการระบายอากาศที่ดี หลังการเผาควรอุดรูเตาให้หมดเพื่อป้องกันไม่ให้อากาศเย็นเข้าไปในเตา 

ทั้งนี้ช่วงการเผาแบบรีดักชั่นเป็นการเผาต่อเนื่องจากการเผาแบบออกซิเดชั่นคือ เริ่มทำการปรับบรรยากาศตั้งแต่อุณหภูมิประมาณ 950 องศาเซลเซียสจนสิ้นสุดการเผา ซึ่งการเผาเตาที่มีการเผาไหม้ไม่สมบูรณ์ ในเตาเผามีออกซิเจน (Oxygen) ไม่เพียงพอ ซึ่งเมื่อเกิดการเผาไหม้แล้วจะมีคาร์บอนมอนอกไซด์ (CO)